U źródeł Łaby

Od górnej stacji szrenickiej kolejki, właściwie kanapowej, przy zwalistych Końskich Łbach, kierujemy się łącznikowym szlakiem czarnym na widokowy wierzchołek Szrenicy z poniemieckim schroniskiem. Krótkie podejście zawieszone ponad dolinami oferuje ładne widoki na Kotlinę Jeleniogórską, Góry Izerskie, no i oczywiście główny grzbiet Karkonoszy.

Końskie Łby i Góry Izerskie – widok z podejścia na Szrenicę / Nad górną stacją wyciągu


Szlak czarny na Szrenicę

Z samego wierzchołka panorama jest jeszcze szersza, mimo, że ograniczona przez wspomniane schronisko. Szczyt zdobi grupa niewielkich skałek, obok znajduje się stacja meteo.

Szczytowe skałki Szrenicy

Widoki ze Szrenicy

Ze Szrenicy schodzimy wygodną drogą, mając przed sobą Trzy Świnki i masyw Kotela (1435 m n.p.m.) oraz Lysej hory (1344 m n.p.m.). Przy granicy państwa napotykamy znaki czerwone, którymi wędrujemy w lewo, przez spłaszczenie stokowe Szrenicy.

Zejście ze Szrenicy w stronę granicy czeskiej

Pod Szrenicą

Dochodzimy do Trzech Świnek –  malowniczej grupy przycupniętej na południowym stoku Szrenicy. Szlak przechodzi między Świnkami i łagodnie obniża się na tzw. Mokrą Przełęcz.

Największa z Trzech Świnek

Północna Świnka / Trzy Świnki od Mokrej Przeł.

Na Mokrej Przełęczy trasę przecina szlak zielony – Ścieżka nad Reglami z Hali Szrenickiej na Halą pod Łabskim Szczytem. W tyle widać stożek Szrenicy, przed nami stoki Łabskiego Szczytu oraz skałkę Twarożnik.

Na Mokrej Przełęczy

Za płytkim siodłem Mokrej Przełęczy czeka nas podejście szpalerem kosówki do wspomnianego Twarożnika. Tuż przed skałką w prawo odchodzi żółty szlak do czeskiego schroniska Vosecka bouda.

Szrenica znad Mokrej Przełęczy / Twarożnik z Łabskim Szczytem w tle

Samą skałkę tworzą ułożone nieregularnie przez jakiegoś surrealistę granitowe bloki. Szczególnie malowniczo grupa Twarożnika wypada na tle Szrenicy.

Skała Twarożnik pod Sokolnikiem

Widok z rejonu Twarożnika na Szrenicę

Za Twarożnikiem kontynuujemy podejście, wychodząc wreszcie na rozległy płaskowyż Sokolnika (1384 m n.p.m.) ciągnący się aż po Łabski Szczyt z jednej i Łabską Łąkę z drugiej strony, dochodząc do skrzyżowania z tzw. Czeską Ścieżką, starym szlakiem przez Karkonosze, który dochodzi tu ze Szklarskiej Poręby. Towarzyszą nam zimowe tyczki wytyczające szlak – rzecz stosowana w Karkonoszach od dawna, o czym świadczy poniższa relacja z roku 1799 dotycząca Czeskiej Ścieżki: “Idą ścieżką, która prowadzi przez Łabski Szczyt i źródła Łaby. Zimą w górach warunki są przerażające. Pokrywa śnieżna ma często wiele łokci grubości. Widzieliśmy już wysokie tyczki, którymi znaczy
się tu wszystkie szlaki. Jeżeli i te śnieg zasypie, odważnie zatykają nad nimi następne. Przydają się wtedy mieszkańcowi baudy jego karple; jest to para kół o średnicy nieco ponad stopę z przeplecioną siatką ze sznurka.”

Na płaskowyżu Sokolnika, w tle Łabski Szczyt

Szczyt Sokolnika / Skrzyżowanie z Czeską Ścieżką

Skręcamy w prawo na szlak żółty i wkraczamy do Czech. Przed nami otwiera się Łabska Łąka, zarastająca kosodrzewiną, z czym walczy obecnie KRNAP.

Łabski Szczyt z Łabskiej Łąki / Łabska Łąka zimą

W malowniczym otoczeniu zwraca uwagę obiekt z lat 60-tych ubiegłego wieku – hotel górski Labska bouda, którego zjawiskowość łagodzi jednak wtulenie w stok ponad wodospadem Łaby. W tle, za niewidocznym Sedmidoli wznosi się mur Smogorni, Luczni i Studniczni hory, zza których wyłania się Śnieżka.

Łabska bouda na tle Krkonosza / Karkonosze wschodnie z Łabskiej Łąki

Niecałe 500 metrów od granicy znajdują się źródła Łaby. Nieco symboliczne, bo Łaba wycieka, gdzieś z płaskowyżu powyżej. Jak to opisuje relacja z 1799 roku: “przekracza się grzbiet pomiędzy Szrenicą i Łabskim Szczytem, schodzi nieco niżej i dociera do rozległej, tu i ówdzie kosodrzewiną porośniętej bagnisto-torfiastej łąki, która się ku Czechom skłania i daje początek Łabie. Znajduje się tu mnóstwo, może ponad trzydzieści niewielkich bajorek, które się na podmokłym gruncie zbierają i z których cienkimi strużkami ciecze woda. Te łączą się stopniowo, tworząc niewielkie strumyki. Tak powstaje Łaba.” Przy studzience znajduje się tablica z herbami miast, przez które przepływa rzeka, aż po Hamburg.

Przy źródłach Łaby

Przy źródle dołącza szlak zielony, który prowadzi wraz z żółtym dalej w głąb Łabskiej Łąki, zwanej w środkowej części od jednego ze źródliskowych cieków Łaby Łąką Panczawską. Na rozdrożu U Czterech Panów wybieramy znaki zielone, które prowadzą prosto na grzbiet Harrachowskich Kamieni.

Panczawska Łąka

W tyle mamy coraz szerszy widok na Wielki Szyszak oddzielony od nas Łabskim Dołem. Na grzbiecie pojawiają się bunkry z lat 30-tych. W pobliży siodła pod Kotelą napotykamy szlak czerwony i idziemy nim w lewo, obok spiętrzenia Harrachowskich Kamieni (1421 m n.p.m.)

Widok ze zboczy Harrachowskich Kamieni / Bunkry z lat 30-tych na Harrachowskiej Łące

Za wzniesieniem obniżamy się na płytkie siodło po to by wejść na kolejną kulminację grzbietu Krkonosza (1411 m n.p.m.). Na spiętrzeniu z pięknym widokiem na dolinę Łaby od południa znajdziemy kamienny obelisk – tzw. mogiła czeskich narciarzy Bohumila Hanca i Vaclava Vrbaty, którzy zginęli tu w dniu 24.03.1913 r. kiedy to podczas biegu narciarskiego na dystansie 50 km Hanca zaskoczyła śnieżyca, zaś Vrbata próbował go ratować.

Kotel i Harrachowskie kamienie / U Mogiły

Po prawej pojawia się budynek schroniska Vrbatova bouda, a na siodle na wprost parking z pętlą autobusu z Hornich Miseczek. Nie schodzimy jednak na samą przełęcz, lecz tuż nad nią odbijamy w lewo za znakami czerwonymi w wąską ścieżkę, która stopniowo zbliża się do krawędzi płaskowyżu.

Na grzbiecie Krkonosza / Szlak czerwony z Vrbatovej do Labskiej boudy

Z krawędzi wyrównanej Łabskiej Łąki spływa tu pieniąc się na ostrych skałach wodospad Panczawy – niepozornego strumienia uznawanego za pierwszy dopływ Łaby, tworząc ciąg kaskad o łącznej długości 250 metrów. Nad górnej krawędzi wodospadu, przy samym szlaku czerwonym odnajdziemy jeden z najpiękniejszych widoków w Karkonoszach. Rozciąga się z niego panorama leżącej kilkaset metrów niżej doliny Łaby, która tworzy tu wąską wijącą się strugę oraz jej otoczenia – Śląskiego Grzbietu Karkonoszy na północy oraz bocznego grzbietu ze Studnicxni i Lucni horą, a także urwistych sąsiednich ścian Karkonosza.

Wodospad Panczawy / Na progu wodospadu Panczawy

Równie efektowna panorama roztacza się z występu położonej nieco Ambrożowej vyhlidki (na prawo od głównej ścieżki), dając wgląd w śródgórski padół Siedmiu dolin. Zacytujmy raz jeszcze wspomniany wyżej opis z roku 1799 dobrze oddający otoczenie: “Rozległa Łabska Łąka, czy Łabska Równia, jak powinienem ją nazywać, nagle się kończy, przechodząc w urwisko, do krawędzi którego człowiek zbliża się z drżeniem, bo jeden kroczek wystarcza, by spaść w przepaść głęboką, lekko licząc, na ponad osiemset stóp. Patrzy się tu na ogromną, niemal pionową skalną ścianę o bardzo znacznej długości. Masy skalne piętrzą się jedna na drugiej od samego dna aż po stopy obserwatora. Młodzieńcza Łaba spada po nich z ogłuszającym łoskotem. Pieniąc się i kipiąc, spływa tysiącami niewielkich kaskad po kolejnych progach do doliny. Po obu stronach tejże wznoszą się potężne góry, które ciągną się wzdłuż Łaby, stopniowo coraz bardziej się do siebie zbliżając. Dolinę tę zwą Łabskim Dołem. Z góry wygląda ona całkiem wdzięcznie, porośnięta pojedynczymi drzewami, przeplatana urokliwymi łąkami”.

Na krawędzi Łabskiego dołu / Ambrożowa vyhlidka

Ścieżka to prowadzi przy skraju Łabskiego Dołu, to się oddala między niskie świerki, doprowadzając wreszcie do samej Labskiej boudy. Poniżej hotelu, przy prowadzącym w dół szlaku niebieskim Łaba opada malowniczym wodospadem, ok. 45 metrowej wysokości.

Widok na dolinę Łaby / Rejon Labskiej boudy

My wybieramy szlak żółty, który podchodzi północnymi stokami Śnieżnych Kotłów do tzw. Kamiennej Studzienki z widokami na ściany Łabskiego Dołu, którego krawędzią niedawno szliśmy. Stąd jeszcze kawałek na rozległy w tym miejscu Śląski Grzbiet Karkonoszy, gdzie napotykamy znaki czerwone. W kierunku wschodnim widać Sedmidoli oraz otoczenie źródeł Białej Łaby i Upy, z wychylającą się zza plateau Białej Łąki – Śnieżką.

Labska louka znad Śnieżnych Kotłów / Śnieżka, Lucni i Studniczni hora z Wlk. Szyszaka

Po lewej mamy kompletnie płaski wierzchołek Wielkiego Szyszaka (1509 m n.p.m.), znaczony kikutem eks-pomnika kajzera Wilhelma. W ogóle wokół wydaje się płasko, lecz wystarczy zrobić parę kroków w stronę północną, by przekonać się, że tak nie jest. Tu rozciągają się bowiem urwiska Śnieżnych Kotłów, a właściwie Dużego Śnieżnego Kotła, bo Mały, znajduje się za grzędą i siedzącą na jej szczycie wieżą przekaźnika RTV.  W dole, na dnie kotła błyszczą  Śnieżne Stawki.

Szczyt Wlk. Szyszaka / Widok na Śnieżne Stawki

Wystarczy się też przespacerować trochę po grzbietowym płaskowyżu by okazało się, że niepozorny zdawałoby się przed momentem wierzchołek Wielkiego Szyszaka wyrasta z tych urwisk niemal jak szkocki Ben Nevis. Skojarzenia Karkonoszy ze starymi górami Szkocji czy Norwegii są zresztą jak najbardziej uprawnione.

Zbocza Wlk. Szyszaka

Po lewej nad wspomnianą grzędą wznosi się dawny hotel górski, obecnie stacja przekaźnikowa.

Ściany Dużego Śnieżnego Kotła

Przy stacji znajduje się Czarcia Ambona, grupa skalna wiązana, jakże by inaczej z demonicznym Duchem Gór. Siadamy i kontemplujemy pejzaż, sięgający Gór Kaczawskich z Pogórzem oraz Rudaw Janowickich.

 
Czarcia Ambona / Wysoko nad dolinami

Przy stacji przekaźnikowej szlak żółty odbiega w dół na trawers Łabskiego Szczytu, zaś my kierujemy się za szlakiem czerwonym wygodną drogą dojazdową ze Szrenicy, “przecieraną”, co ważne dla pieszych turystów, także w sezonie zimowym.

 
Stacja przekaźnikowa na Śnieżnych Kotłach

W tyle mamy oddalający się budynek stacji na Śnieżnych Kotłach.

Droga dojazdowa do stacji na Śnieżnych Kotłach

Na przedzie przybliżający się wierzchołek Łabskiego Szczytu (1471 m n.p.m.) widoczny z grzbietu jako niewielka kupka kamieni.

Droga na Łabski Szczyt

Zza Łabskiego Szczytu wyłania się stożek Szrenicy. Po lewej mamy natomiast widoki na otoczenie Łabskiej Łąki.

Łabski Szczyt i Szrenica / Widok z Łabskiego Szczytu

Droga omija samo rumowisko szczytowe Łabskiego Szczytu i obniża się ku skrzyżowaniu z Czeską Ścieżką.

Kierunek Szrenica

Na Mokrej Przełęczy albo wybieramy wariant trawersem (znaki zielone – wariant letni), albo obok Trzech Świnek na wierzchołek Szrenicy i dalej w dół do górnej stacji wyciągu. Przed wycieczką należy sprawdzić ostatni kurs wyciągu.

Zjazd w doliny
MAPA TRASY