Nyżnerov (Kamienna – 470) – znaki niebieskie – Trzy Studzienki (975) – znaki żółte – Smrek (U Trzech Granic – 1110) – znaki zielone – Nyżnerowskie wodospady (510) – znaki niebieskie – Nyżnerov (Kamienna), Długość: 15,5 km. Suma podejść: 700 metrów.
Od parkingu na końcu Nyżnerova i tablicy informującej o rejonie doliny Srebrnego Potoku, sporządzonej także w języku polskim, idziemy za znakami niebieskimi asfaltową drogą. Po prawej zostawiamy zarastające młodnikiem skałki na stokach Wierszka (621 m n p.m.), a trakt zagłębia się w las.
Początek jesieni nad Nyznerovem
Po ok. 300 metrach, przed kamiennym progiem na Srebrnym Potoku droga się rozwidla. Zostawiamy szlak i maszerujemy w prawo, równolegle do niego duktem wzdłuż brzegu Srebrnego Potoku, który tworzy tu skalisty wąwóz. Docieramy do zbiegu Srebrnego z Buczyńskim Potokiem, gdzie pojawiają się niewielkie kaskady.
U zbiegu Buczyńskiego i Srebrnego Potoku
Przy połączeniu obu strumieni skręcamy w lewo i schodkami, a potem wąską ścieżką pod górę wracamy na szlak niebieski, który przy malowniczym mostku na Buczyńskim Potoku skręca w lewo pod górę.
Przy mostku na Buczyńskim Potoku / Nyżnerowskie wodospady
Aby dojść do największej z Nyżnerovskich kaskad (3 metry wysokości) należy przejść jeszcze 150 metrów po asfalcie za znakami zielonymi i zejść ponownie w wąwóz wykutymi w skale stopniami.
Skalny wąwóz w rejonie Nyżnerowskich Kaskad
Po krótkim odpoczynku przy kaskadach cofamy się do krzyżówki szlaków i podchodzimy krótko, lecz stromo za znakami niebieskimi do szerokiego traktu wiodącego w górę doliny Buczyńskiego Potoku. Szlak wkrótce zresztą opuszcza wygodną drogę by poprowadzić ścieżką po przeciwnej stronie strumienia.
Buczyński Potok / Skałki na Wielkim Grzbiecie
Przy stojącej na skałce ambonce myśliwskiej szlak ponownie przekracza potok i biegnie dalej wymienionym wyżej duktem.
Mostek na Buczyńskim Potoku / Ambona w dolinie Buczyńskiego Potoku
Droga łagodnie podchodzi w górę doliny, mijając kolejne skałki. Za rozdrożem na niewielkiej polance dukt znacznie się zwęża, a podejście robi coraz bardziej strome.
W dolinie Buczyńskiego Potoku
Wychodzimy z doliny przy drewnianej wiacie i źródełku z dobrą wodą na stokówkę trawersującą od północy masyw Smreka. Po lewej wyrastają zbocza Studziennego (1042 m n.p.m.). Szlak biegnie kawałek w lewo traktem, by po chwili znowu odbić w prawo, kontynuując męczące podejście. Wreszcie nachylenie stoku maleje i wychodzimy na siodło we wschodnim ramieniu Smreka zwane Trzy Studzienki od położonym w pobliżu źródełek. Pobliska Lvi hora i jej zachodnia kulminacja Studeny (1042 m) – ok. 600 metrów na wschód od siodełka oznaczona jest na czeskich mapach jako punkt widokowy, niestety, niemal kompletnie zarośnięty – można jedynie liczyć na ograniczony widok na pobliski Smrek.
Z przełączki idziemy w prawo za znakami żółtymi, które dość stromo wznoszącym się grzbietem, dochodząc do rozdroża przy drewnianym schronie, zwanego Utulna Mates. Tu przekraczamy kolejną stokówkę opasującą północne stoki Smreka. W tyle mamy ograniczony wgląd na masyw Studenego i Lvi hory. Za rozdrożem, już łagodnie osiągamy rozległą wierzchowinę Smreka, tuż poniżej głównego wierzchołka (możliwość dojścia drogą w lewo od szlaku).
Dochodzimy do granicy polsko-czeskiej w rozrogu wierzchowiny Smreka, zwanym U Trzech Granic (na starszych mapach dość idiotycznie – Przełęczą U Trzech Granic). Ładnie widać stąd Śnieżnik, aby zaś podziwiać widoki na Hruby Jesenik trzeba przejść się ok. 400 metrów w lewo na Smrek południowy (Brusek).
Śnieżnik od Trzech Granic
Przy drewnianej wiacie, okazałym słupku granicznym i rozwidleniu szlaków skręcamy w prawo za znakami żółtymi oraz zielonymi. Idziemy kawałek granicą państwową, miejscami podmokłą w zaklęśnięciach wierzchowiny dróżką w stronę Smreka północnego.
U Trzech Granic
Ścieżka na Smrek północny / Smrek środkowy spod Smreka północnego
Przed płaskim wierzchołkiem, przy kolejnym drogowskazie odbijamy w prawo za znakami zielonymi, które rozpoczynają długie zejście w dolinę Srebrnego Potoku z widokami na Wysoki Grzbiet.
Zejście ze Smreka szlakiem zielonym / Początek jesieni pod Smrekiem
Przy drewnianych ławczkach przecinamy stokówkę biegnącą od Utulnej Mates i kontynuujemy zejście wąską ścieżką wzdłuż niknącego wśród zieleni Srebrnego Potoku.
Na krzyżówce pod Strzibnym vrchem (907 m n.p.m.) szlak skręca w lewo i już wyraźnym traktem obniża się do kolejnego dużego rozwidlenia, gdzie należy trzymać się prawej strony.
Jesień w dolinie Srebrnego Potoku
Po ok. 300 metrach dochodzimy do rozdroża pod Sokolimi Skałami. Aby dojść na niemal całkiem zarośniętą grupę skalną należy tu odbić w prawo, pod górę szerokim traktem i po ok. 150 metrach na wirażu drogi w lewo, w dróżkę wznoszącą się na boczną ostrogę po lewej (838 m n.p.m.).
Wiraż drogi pod Sokolimi Skałami / Kowadło z podejścia na Sokoli skaly
Typowo “vyhlidkove” oznaczenia są niemal całkowicie zniszczone wskutek wyrębów, jednak trzymając się prosto bez problemu dotrzemy na wspomniane skały.
Sokole Skały
Ze skał roztacza się malownicza panorama otoczenia doliny Srebrnego Potoku z wijącą się poniżej drogą, którą prowadzi szlak zielony. Panoramę zamyka oczywiście płaski wierzchołek Smreka, gdzie ponad 7-kilometrowa dolina ma swój początek.
Widoki z Sokolich Skał
Wracamy na szlak zielony, który od tej pory będzie prowadził asfaltową dróżką, mijając schron na polance poniżej Sokolich Skał.
Zejście z Sokolich Skał / Polanka pod Sokolimi Skałami
Czeka nas teraz dość monotonne zejście popod stromymi zboczami granicznego grzbietu Gór Złotych z Klinowym Wierchem (891 m n.p.m.), Pasieczną (928 m n.p.m.) i Kowadłem, których stoki są gdzieniegdzie pocięte opadającymi z samego wierzchołka przecinkami.
W Dolinie Srebrnego Potoku
Teren opada bardzo łagodnie, toteż wędrówka doliną jest dość długa i może zacząć nużyć. Rekompensują ją jednak malownicze krajobrazy, a jesienią także grzybowe poletka z rydzami.
Przecinki w granicznym grzbiecie
Pod Wysokim Grzbietem
Mijamy Kowadło, z którego zboczy dochodzi szlak rowerowy, i dolina zwęża się, a zbocza zajmują niewielkie skałki.
Zwężenie doliny Srebrnego Potoku pod Kowadłem
Docieramy do wylotu wąwozu zwanego Piekłem opadającego z przełączki między Kowadłem a Łupkową, gdzie z lewej dobiega szlak niebieski. Jesteśmy już dość nisko – niecałe 600 m.n.p.m.
Rejon krzyżówki Pod Chlumem ze szlakiem niebieskim
Dolina zakręca tu w prawo i po ok. kilometrze jednostajnej wędrówki wśród wiotkich buczyn doprowadza do zakrętu przy Nyżnerovskich wodospadach.
Nyżnerovska buczyna / Wąwóz przy Nyżnerovskich wodospadach
Od wodospadów jeszcze ok. 700 metrów drogi asfaltem do parkingu, gdzie zostawiliśmy samochód.
Nad Nyżnerovskimi wodospadami
MAPA TRASY
INNE TRASY W REJONIE – SPRAWDŹ INDEKS TRAS