Smedava (850) – znaki czerwone – Pod Jizerą (970) – znaki żółte – Jizera (1122) – znaki żółte – Pod Jizerą – znaki czerwone – U Knajpy (980) – znaki niebieskie – Rozmezi (1000) – znaki żółte – Siodło Holubnik (1000) – znaki zielone – Nad Czarnym Potokiem (930) – znaki żółte – Czyhadła (980) – bez znaków – Wilcza Łąka (1010) – znaki żółte – Pawłowa Łąka (960) – znaki czerwone – Smedava. Długość: 18,5 km. Suma podejść: 450 metrów.
Samochód zostawiamy na Smedavie, stanowiącej zimą raj dla narciarzy biegowych, na płatnym parkingu (100 kc za dzień – 2014). Od parkingu szlak czerwony prowadzi pod górę gruntową drogą wzdłuż głębokiej doliny Białej Smedy.
Smedava / Dolina Białej Smedy
Z przecinek po prawej stronie szlaku roztaczają się widoki na Smrek i Stóg Izerski.
Szlak czerwony dociera do mostku na Białej Smedzie, która płynie tu już w miarę płasko. Odbija stąd w prawo szlak żółty na Południowe Kamienie i następnie, po dalszych 400 metrach, do odejścia szlaku żółtego na Jizerę.
Biała Smeda / Mostek na Białej Smedzie
Kierujemy się nim w lewo, podchodząc coraz bardziej stromo zboczami góry, w tyle otwierają się widoki na Jeszted, Czerną i Smedavską horę.
Podejście na Jizerę – w tle Holubnik i Czerna hora
Ścieżka na Jizerę jest dość skalista – cały czas idziemy po kamieniach, a miejscami po skałkach.
Szlak żółty na Jizerę – widok na Jeszted
Szczytowe skały Jizery są dość rozległe, wierzchołek jednej z nich jest udostępniony drabinkami i stanowi punkt widokowy. Aby do niego dotrzeć obchodzimy skałę z krzyżem z prawej strony.
Na szczycie Jizery
Na Jizerze
Z Jizery panorama jest dookolna i imponująca, nie widać w niej żadnych miast i osiedli. Tylko góry.
Panorama z Jizery – Smedavska hora i Poledni kameny / rejon Stogu Izerskiego
Panorama z Jizery – Średni i Wysoki Grzbiet Gór Izerskich / Karkonosze i rejon zbiornika Sousz
Tą samą drogą to jest za znakami żółtymi schodzimy do krzyżówki ze szlakiem czerwonym i kierujemy się nim w lewo.
Przy krzyżówce szlaków czerwonego i żółtego
W tyle zostaje Jizera ze szczytowymi ambonami skalnego, po obu stronach drogi rozciąga się rezerwat torfowiskowy “Kleczowe louki”.
Jizera ze szlaku czerwonego / Zarastające kosówką torfowiska
Przed rozdrożem Na Knajpie w lewo odchodzi drewniany chodnik na platformę widokową na najlepiej zachowaną część bagien.
Kleczove louky – w tle Smedavska hora i Jizera
Na kolejnym rozdrożu U Knejpy wybieramy szlak niebieski, który prowadzi płasko asfaltem na następną krzyżówkę, na granicy rezerwatu przyrody “Na Czyhadle“. Tu znaki niebieskie skręcają w lewo i drogą z płyt betonowych trawersują zbocza Czernej hory.
Jizera z rejonu krzyżówki U Knejpy / Granica rezerwatu przyrody “Na Czyhadle”
Droga wyprowadza na południowy stok Śnieżnych Wieżyczek, gdzie w prawo odchodzi szlak żółty, nieznacznie wznosząc się na zajęty przez torfowiska wysokie grzbiet Czernej hory.
Podejście na Śnieżne Wieżyczki / Główny wierzchołek Czernej hory
Na odejściu krótkiego łącznika do Śnieżnych Wieżyczek (ok. 350 m) rozpoczyna się długi ciąg kładek przez wspomniane bagna, prowadzący aż na oddalone o ponad 0,5 km rozwidlenie ścieżek na płaskim wierzchołku Czernej hory. W lewo odchodzi kolejna ślepa bocznica na Czarci Odpoczynek – niestety zarośnięty już punkt widokowy.
Tzw. Nowa hrebenovka na Czarną horę
Z Czernej hory szlak żółty schodzi kolejnym ciągiem kładek (to chyba najdłuższe molo w Czechach 😉 przez opadające na północny stok mokradła. Między drzewami ładnie widać pobliski Holubnik (1017) ze szczytowymi skałkami.
Zejście z Czernej hory z Holubnikiem w tle
Wreszcie szlak przekracza drewnianą kładkę i wyprowadza na drogę, którą biegną znaki czerwone na Holubnik. Odchodzi ona jednak wkrótce w lewo i rozpoczyna następna wstęga kładek prowadząca na siodło pod Holubnikiem.
Skręt szlaku żółtego pod Czerną horą / Drewniany chodnik na siodło Gołębnik
Z siodła będą nas prowadzić dalej kładki, tym razem prosto, za znakami zielonymi, obniżając się do poprzecznego duktu.
Kładki pod Gołębnikiem
Idziemy nim w prawo, nieznacznie w dół. Przed nami otwiera się ładny widok na Południowe Kamienie na tle Smreka.
Południowe Kamienie i Smrek
Na prawo wyrasta spłaszczony wierzchołek Smedavskiej hory (1084).
Na szlaku zielonym do doliny Czarnego Potoku
Na krzyżówce zwanej Na Żdarku dochodzimy do prostopadłego traktu z betonowych płyt, którym biegnie szlak żółty. Kierujemy się nim w prawo, lekko w dół – przed nami widnieją skałki na Jizerze. Należy na tym odcinku uważać na czeskich cyklistów, którzy lubią docisnąć z górki, stosując przeróżne tory jazdy.
Droga do doliny Czarnego Potoku
Za mostkiem na Czarnym Potoku znaki zielone odbijają w lewo, my zaś prosto wraz ze szlakiem żółtym podchodzimy ponownie, wznosząc się stopniowo do znajomej krzyżówki na Czyhadle. Ok. 100 metrów przed nią w prawo odchodzi drewniany chodnik na wieżę widokową na torfowiskach.
Czerna hora ze szlaku żółtego / Rozdroże Na Czyhadle
Skręcamy w lewo, w nieznakowaną drogę lekko podchodząc do oddalonego o ok. 400 metrów poprzecznego traktu. Jest to obwodnica Smedavskiej hory, którą maszerujemy w lewo, mijając torfowiska Na Knejpie oraz U Posedu.
Torfowisko Na Knejpie
Z rejonu zarastającej Jeleniej Łąki, gdzie ma źródliska Biała Smeda otwierają się ładne widoki na Jizerę z Wysokim Grzbietem Gór Izerskich na horyzoncie.
Panorama w kierunku wschodnim z Jeleniej Łąki
Droga przewija się na południowe zbocze Smedavskiej hory, gdzie z lewej, z terenu mokradła Wilcza Łąka dochodzi szlak żółty. Kontynuujemy wędrówkę drogę i szlakiem, wciąż oglądając niedaleką Jizerę.
Wyjście szlaku żółtego na drogę / Jizera ze zboczy Smedavskiej hory
Wreszcie szlak skręca w prawo, w boczny dukt łagodnie obniżający się do doliny Białej Smedy, którą osiągamy przy znanym już nam drewnianym mostku.
Zejście do doliny Białej Smedy / Biała Smeda
Od mostku jeszcze ok. 1,5 km w lewo, w dół za znakami czerwonymi do parkingu, gdzie rozpoczynaliśmy wycieczkę.
Mostek pod Smedavską horą / Żmija na izerskim szlaku
Uwaga! zwiedzając Góry Izerskie w słoneczne dni uważamy na zygzakowate żmije lubiące wygrzewać się na ścieżkach:
