Stara Łomnica (380) – bez znaków – Studzienna (430) – bez znaków – Zalesie (480) – znaki żółte – Huta (830) – znaki zielone – Stara Łomnica (380). Długość: 17,5 km. Suma podejść: 650 metrów.
Wycieczkę rozpoczynamy przy kościele św. Małgorzaty w Starej Łomnicy, za którym znajduje się placyk parkingowy. Ze wzniesienia, na którym stoi maszt telekomunikacyjny ładnie prezentuje się Masyw Śnieżnika. Idziemy stąd prosto polną drogą do krzyżówki przy drewnianym krzyżu. Z prawej ładnie widać gotycką wieżę kościoła na tle pasma Łomnickiej Równi, w którym uwagę zwraca grzbietowe wylesienie. Tam właśnie zmierzamy.
Widok spod kościoła na Masyw Śnieżnika / Kościół w Starej Łomnicy na tle G. Bystrzyckich
Skręcamy w prawo i krótko obniżamy się do głównej ulicy wsi. Idziemy nią kawałek w lewo do krzyżówki, gdzie skręcamy w prawo przez most i, wychodząc ze zwartej zabudowy mijamy morową kapliczkę św. Rocha. Na łuku szosy w lewo, odbijamy w polną drogę w prawo, która łagodnie się wznosi, otwierając widoki na Góry Bystrzyckie.
Widok na Góry Bystrzyckie / Zbliżenie na Wolarz i Kamienną Górę
W miarę oddalania się od wsi, widocznej z tyłu, za nami otwierają się widoki na Góry Bardzkie i Złote a nawet fragment Gór Sowich.
Stara Łomnica – widoczna gotycka wieża, dwór średni i kościół / Góry Bardzkie i Góry Żelazne z rejonu Starej Łomnicy
Cały czas oglądając wał Gór Bystrzyckich dochodzimy do pasemka lasu, gdzie droga wykonuje lekki łuk w prawo i doprowadza do rozwidlenia.
Droga ze Starej Łomnicy / Widok na Góry Bardzkie, widoczna nowa wieża widokowa na Kłodzkiej Górze
Stąd możliwe są dwa warianty – poniżej na mapie oznaczyłem drugi – raz, z powodu braku podkładu, dwa – z innej osobliwej przyczyny, którą niżej opiszę. Można zatem iść w prawo i przejść przez górną część Studziennej, albo prosto przez prowadzącą głównie lasem lub jego skrajem drogę.
Rejon rozdroża na polach – widok na Góry Bystrzyckie (Łomnicka Równia / Wolarz i Kamienna Góra)
Jeśli wybierzemy wariant prosto, po kilkuset metrach główny trakt odbija w lewo, my zaś kontynuujemy wędrówkę prosto, ze skraju lasu mając ograniczone widoki na Góry Bardzkie i Złote. W końcu dukt wchodzi w las, gdzie osiągamy lokalną poprzeczną szosę w miejscowości Studzienna.
Widok na Góry Bardzkie (grupa Kłodzkiej Góry) / Widok na Góry Złote (Jawornik Wlk. i Borówkowa) oraz Wapniarkę
Tutaj na mapie wszystko wyglądało ładnie – wystarczyło skręcić w lewo, przejść kilkaset metrów szosą i przed pierwszym budynkiem skręcić w prawo, w wygodną, szeroką, białą “drewnostradę” do Zalesia. Okazało się jednak że ów gościniec na odcinku kilkuset metrów ogrodzono płotem, co wymagało obejścia z lewej strony zarośniętą ścieżką w lesie. Płot się skończył i szeroki trakt donikąd, za publiczne pieniądze, znów otworzył się przed nami. Wznosi się on przyjemnie lasem, okrążając masyw Koszeli (711) i Jaślaka (682). Pod Źeleźniakiem (520), gdy ma się on przewinąć na drugą stronę grzbietu, skręcamy w lewo i bocznym duktem schodzimy do ukrytego wśród bocznych grzbietów Gór Bystrzyckich Zalesia.
Widok spod Koszeli na Borówkową / Nad Zalesiem
W Zalesiu napotykamy szlak żółty z Bystrzycy Kłodzkiej, który prowadzi ulicą w górę wsi. Mijamy nieco ukryty na stoku drewniany kościołek (obecnie – lato 2020 – w remoncie).
Kościółek cmentarny w Zalesiu
Przy kościele znajduje się tablica informacyjna szlaku ks. Gerarda Hirschfeldera (1907-1942), który w okresie II wojny światowej posługiwał w parafii, w Bystrzycy Kłodzkiej. Święcenia otrzymał w styczniu roku 1932, we Wrocławiu, Mszę prymicyjną odbył w Długopolu-Zdroju, potem przez 7 lat posługiwał jako wikary w Czermnej koło Kudowy, zajmując się duszpasterstwem młodzieży, kierując się m.in. wskazaniami Mit Brennender Sorge papieża Piusa XI i stając tym samym na celowniku narodowo-socjalistycznej władzy. Już podczas pobytu w Bystrzycy Kłodzkiej, po kazaniu, w którym napiętnował zniszczenie przez młodzież Hitlera kapliczki przy drodze do Wyszek, został, 1 sierpnia 1941 roku aresztowany i po pobycie w więzieniu kłodzkim, w grudniu 1941 trafił do Wiednia a potem do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie przebywało wielu innych duchownych. Zmarł 1 sierpnia 1942 roku z powodu wycieńczenia organizmu, na zapalenie płuc, jest pochowany na cmentarzu w Czermnej.
Kapliczka w Zalesiu / Owce szukające cienia
Od kościółka czeka nas jeszcze około kilometr tuptania wąską szosą, łagodnie wznoszącą się w górę doliny. Potem szlak żółty wznosi się wciąż wzdłuż niknącego potoczku, kamienistą drogą, niezbyt stromo. Wreszcie zakręca lekko w prawo i dość niespodziewanie wyprowadza na rozległy odsłonięty płaskowyż pod Barczową (811).
Wyjście na płaskowyż pod Barczową, w tle Masyw Śnieżnika / Płaskowyż pod Barczową
Kolejny kilometr, może półtorej, to jeden z najładniejszych odcinków w Górach Bystrzyckich. Obok panoramy Rowu Górnej Nysy na tle Masywu Śnieżnika, Gór Złotych i Bialskich, odsłoni nam się wkrótce i rejon Bramy Międzyleskiej, z wystającymi wyspami Jarzęba (1003) i Suchego Wierchu (995) po stronie czeskiej, oraz Jagodnej w Górach Bystrzyckich z widocznym schroniskiem nad Przeł. Spalona.
Góry Złote, Bialskie i Krowiarki ze szlaku żółtego / Widok na Jagodną
Znaki żółte doprowadzają do drogi, która dochodzi z lewej strony i wznoszą się lekko spłaszczeniem grzbietowym Gór Bystrzyckich, wśród malowniczych łąk.
Panorama Masywu Śnieżnika od Czarnej Góry po Trójmorski Wierch
Zbliżenie na Czarną Górę i Śnieżnik, poniżej grzbiet Iglicznej / Droga na Barczową
W miarę wznoszenia się za niskim tu wałem Gór Bystrzyckich, na lewo od szlaku odsłania się, oddzielony od nich doliną Dzikiej Orlicy, wał Gór Orlickich.
Droga na Barczową
Lato na Barczowej
Lato na Barczowej / Jagodna, w tle masyw Suchego Wierchu
Droga na Barczową, w tle Masyw Śnieżnika
Widok na Jagodną i Góry Orlickie
Droga na Barczową
Jagodna i Góry Orlickie
Szlak okrąża kopulasty, odsłonięty wierzchołek Barczowej i doprowadza do granicy lasu.
Widok na szczyt Barczowej
Nad Barczową
Nad Barczową
Docieramy na skraj osiedla Huta. Po prawej otwiera się widok na Góry Złote – Jawornik Wielki i Borówkową. W lewo odchodzi ścieżka na pobliski szczyt Wójtowskiej Równi z pozostałościami pruskiego Fortu Wilhelma z XVIII w.
Widok ze skraju Huty na Góry Złote
Znaki żółte doprowadzają nas do rozdroża i krzyżówki szlaków w lesie pod szczytem Wójtowskiej Równi. Odtąd prowadzić nas będzie szlak zielony, na razie jednak oba szlaki skręcają w prawo i wyprowadzają ponownie na skraj lasu oraz wsi Huta.
Na skraju Huty – widok na Śnieżnik
Droga okrąża zabudowania i wyprowadza na kolejne rozdroże z drewnianymi ławeczkami i stołami, gdzie oba szlaki się rozwidlają. Mamy stąd kolejny widok na Śnieżnik ponad rozległymi łąkami.
Widok z rozwidlenia szlaków żółtego i zielonego na Masyw Śnieżnika
Tutaj skręcamy w prawo, ale nie za, dość beznadziejnie wyznakowanymi znakami żółtymi, lecz wyraźną drogą prowadzącą wpoprzek widokowej łąki. Szlak odnajdziemy znowu przy linii drzew na krawędzi płaskowyżu.
Widok z Huty na Kotlinę Kłodzką
Ponieważ ten odcinek jest fatalnie wyznakowany proponuję dojść do rozdroża w górnej części opadającej ku Rowowi Górnej Nysy widokowej łąki i iść wyraźnym śladem w dół, w stronę widocznej drewnianej ambony, gdzie znów odnajdziemy szlak. Oszczędzi to nam bezsensownego krążenia po zarośniętych ścieżkach.
Zejście z Huty – widok na Krowiarki i Góry Bialskie / Jawornik Wlk. i Borówkowa
Dalszy odcinek szlaku jest już dobrze widoczny, a w międzyczasie możemy przycupnąć i podziwiać przepiękną panoramę środkowej części Kotliny Kłodzkiej z Kłodzkiem, Górami Bardzkimi, Złotymi, Bialskimi i Krowiarkami w Masywie Śnieżnika.
Zejście z Huty – Góry Bardzkie, Złote i Bialskie
Widok na rejon Kłodzka i Przełom Bardzki / Widok na rejon Przeł. Kłodzkiej
Szlak mija wspomnianą ambonę i szybko obniża się skręcając w prawo, ku granicy lasu.
Ambona przy szlaku zielonym / Zbliżenie na Góry Żelazne, Ptasznik, Jawornik Wlk i Borówkowa
Ambona pod Hutą
Następna część szlaku zielonego nie jest niestety tak widokowa. Schodzi on wyraźnie do leśnego rozdroża nad Szczawiną, po czym zaczyna kluczyć, przy czym na poszczególnych krzyżówkach należy uważać, gdyż oznakowanie bywa kiepskie.
Jeszcze jeden widoczek spod Huty
Wreszcie wychodzimy z lasu na skraj zabudowań Kolonii Szychów i po okrążeniu rozległej łąki z widokiem na grzbiet Łomnickiej Równi, docieramy do asfaltowej drogi
Stara Łomnica na tle grupy Kłodzkiej Góry / Widok na Góry Bystrzyckie
Odtąd czeka nas niestety deptanie asfaltem, przy czym znów szlak kluczy wśród rozsianych po widokowych polach zabudowań.
Jeszcze jeden widoczek na Masyw Śnieżnika
Wreszcie wkraczamy w obszar zwartej zabudowy, droga wyraźnie się obniża i doprowadza do głównej ulicy w Starej Łomnicy tuż pod starą wieżą rycerską i w pobliżu kościoła św. Małgorzaty, gdzie rozpoczynaliśmy naszą wycieczkę.
Ostatni widoczek na rejon Huty i Łomnicką Równię / Czarna Góra i Śnieżnik spod kościoła w Starej Łomnicy
Na Wójtowską Równię
Profile
No data elevation
Name:
No data
Distance:
No data
Minimum elevation:
No data
Maximum elevation:
No data
Elevation gain:
No data
Elevation loss:
No data
Duration:
No data
Istotna zaleta wycieczki: 1 sierpnia, sobota, wakacje, pogoda jak przysłowiowy drut i, oprócz dwójki rowerzystów z dziećmi na krzyżówce na Wójtowskiej Równi, 0 turystów na trasie.